అజ్ఞుడు – అల్పజ్ఞుడు – విజ్ఞుడు
“అజ్ఞుడు”
అంటే, “అజ్ఞాని”
“బొత్తిగా జ్ఞానం లేనివాడు, ఏమీ తెలియనివాడు” అన్నమాట
“ఇహలోకమే సర్వం” అని భావించి,
కేవలం శారీరక వాంఛల తృప్తి కోసమే
సర్వశక్తి యుక్తులనూ ప్రయోగిస్తూ,
ఒకింత సుఖాన్నీ . . మరి కొండంత దుఃఖాన్నీ
అనుభవించేవాడే “అజ్ఞుడు”
“అల్పజ్ఞుడు”
అంటే, “అల్పజ్ఞాని”
పరలోకాలు వున్నాయని తెలుసుకున్నా, గ్రహించినా,
ఇహలోక విషయాలకే ఎక్కువ ప్రాధాన్యత ఇస్తూ,
ఆధ్యాత్మిక ప్రగతికి ఇవ్వవలసినంత విలువను ఎంత మాత్రం ఇవ్వకుండా
సుఖదుఃఖాలను విభిన్న మోతాదులలో
“పగలు-రాత్రి” లాగా అనుభవించేవాడే “అల్పజ్ఞుడు”
“విజ్ఞుడు”
అంటే, “పూర్ణజ్ఞాని”
ఆధ్యాత్మికోన్నతికి అత్యధిక ప్రాధాన్యతను ఇస్తూ,
ఇహలోక విషయాలకు తగినంత మాత్రమే విలువనిచ్చేవాడు . .
స్వీయకల్యాణాన్ని లోకకల్యాణ కార్యక్రమంలో ఒక చిన్ని భాగంగా మాత్రమే భావించేవాడు
- విజ్ఞుడే దుఃఖరహితమైన, అవిచ్ఛిన్నమైన ఆనందాన్నిసర్వదా అనుభవిస్తూ వుంటాడు
- విజ్ఞులుగా అవడమే మనందరి లక్ష్యం