భగవద్గీత 6-25
“ శనైః శనైరుపరమేత్ బుద్ధ్యా ధృతిగృహీతయా | ఆత్మసంస్థం మనః కృత్వా న కించిదపి చింతయేత్ || ” |
పదచ్ఛేదం
శనైః – శనైః – ఉపరమేత్ – బుద్ధ్యా – ధృతిగృహీతయా – ఆత్మసంస్థం – మనః – కృత్వా – న – కించిత్ – అపి – చింతయేత్
ప్రతిపదార్థం
శనైః, శనైః = క్రమక్రమంగా ; ఉపరమేత్ = విశ్రాంతి పొందాలి ; ధృతిగృహీతయా = ధైర్యంతో కూడిన ; బుద్ధ్యా = బుద్ధి ద్వారా ; మనః = మనస్సును ; ఆత్మసంస్థం, కృత్వా = ఆత్మలో స్థిరమయ్యే విధంగా చేసి ; కించిత్, అపి = వేరే దేనినీ కూడా ; న, చింతయేత్ = ఆలోచించకూడదు
తాత్పర్యం
“ మనస్సుతో యింద్రియ నిగ్రహంచేసి, ధీరుడై, ప్రాపంచిక విషయాల నుంచి బుద్ధిని దూరంచేసి మనస్సును ఆత్మలోనే సమ్యమం చేసి ఇతర ఆలోచనలు, చింతలూ లేకుండా వుండాలి. ”
వివరణ
బాహ్య చింతనకు అలవాటు పడిన మనస్సును బుద్ధితో నిగ్రహించి,
ప్రాపంచిక విషయాల నుంచి దూరంచేసి,
అంతర్ముఖమయ్యేటట్టు, ఆత్మలో స్థితమయ్యేటట్టు చెయ్యాలి.
మళ్ళీ మళ్ళీ ఆ మనస్సులో ఇతర విషయ ఆలోచనలు ఏవి వచ్చినా,
వెంటనే వాటిని వదిలిపెట్టెయ్యాలి.
ఇలా నెమ్మది నెమ్మదిగా, ధైర్యంగా ప్రయత్నం కొనసాగించాలి.
ధ్యాన సాధనలో సహనమే మహాసాహసం.
ధ్యాన సాధనలో సహనమే మహాధైర్యం.