భగవద్గీత 3-14

“ అన్నాద్భవంతి భూతాని పర్జన్యాదన్న సంభవః |

యజ్ఞాద్భవతి పర్జన్యో యజ్ఞః కర్మసముద్భవః ||

 

పదచ్ఛేదం

అన్నాత్ – భవంతి – భూతాని – పర్జన్యాత్ – అన్నసంభవః – యజ్ఞాత్ – భవతి – పర్జన్యః – యజ్ఞః – కర్మ – సముద్భవః

ప్రతిపదార్ధం

భూతాని = సమస్త ప్రాణులు ; అన్నాత్ = అన్నం వల్ల ; భవంతి = కల్గుతున్నాయి ; పర్జన్యాత్ = వర్షం వల్ల ; అన్నసంభవః = అన్నం యొక్క ఉత్పత్తి ; పర్జన్యః = వర్షం ; యజ్ఞాత్ = యజ్ఞం వల్ల ; భవతి = పుడుతోంది ; యజ్ఞః = యజ్ఞం ; కర్మ సముద్భవః =విహితకర్మ వల్ల

తాత్పర్యం

“ సమస్త ప్రాణులూ ‘ అన్నం ’ నుంచి పుడ్తున్నాయి … అన్నోత్పత్తి ‘ వర్షం ’ వల్ల కలుగుతోంది; ‘ వర్షం ’ ‘ యజ్ఞం ’ వల్ల కలుగుతుంది ; ‘ యజ్ఞం ’ సత్కర్మ ద్వారా ఉత్పన్నం అవుతోంది.

వివరణ

“ అన్నం ” అంటే “ ఉడికించిన బియ్యం” కాదు …

భౌతికశరీరాన్ని “ అన్నమయకోశం ” అంటాం … 

అంటే … “ అణు, పరమాణు సముదాయంతో కూడిన శరీరం ” అని అర్థం !

“ అన్నోత్పత్తి వర్షం వల్ల ” అన్నప్పుడు “ పదార్థం అన్నది శక్తి వల్ల ” అని అర్థం!

ఇక్కడ చెప్పబడిన “ వృష్టి ” … “ దివ్యచక్షువుతో చూడబడిన వృష్టి ”

అంటే … “ ఆకాశ గంగ ”, అంటే … “ కాస్మిక్ ఎనర్జీ ” అన్నమాట !

“ విశ్వశక్తి ” అన్నది ‘ నిస్వార్థ కర్మ ’ వల్లనే లభిస్తూ వుంటుంది.

నిస్వార్థ కర్మనే “ సత్‌కర్మ ” అని కూడా అంటాం.

కనుక “ అన్నం ” అంటే “ వుడికిన బియ్యం” కాదు …

“ వృష్టి ” అంటే “ చర్మచక్షువు ” తో చూసే నీటి వర్షం కాదు !

దివ్యచక్షువుతో చూస్తేనే తప్ప …

దివ్యజ్ఞానంతో అర్థం చేసుకుంటేనే తప్ప …

భగవద్గీతలోని ఒక్క వాక్యం అన్నా అర్థం కావడం అసంభవం !

ఒకానొక యోగీశ్వరుడు రచించిన గ్రంథాన్ని,

మరొక యోగీశ్వరుడే అర్థం చేసుకోగలడు …

ఒకానొక సంస్కృత పండితుడు రచించిన గ్రంథాన్ని,

మరొక సంస్కృత పండితుడే అర్థం చేసుకోగలడు …

ఒకానొక యోగీశ్వరుడు రచించిన గ్రంథాన్ని కేవలం ఆ భాష వచ్చినవాడు

ఎవ్వడూ లేశమాత్రం అయినా అర్థం చేసుకోజాలడు !

శ్రీ వేదవ్యాసులవారు అఖండమైన యోగీశ్వరులు …

మరి అద్వితీయ సంస్కృత పండితులు కూడా !

వారి గ్రంథాలను మనం వారి భావనలలో వున్నట్లు 

అవగాహన చేసుకోవాలంటే 

వారి అంత కాకపోయినా, 

వారి కన్నా కొంచెం తక్కువ అయినా, 

ధ్యానయోగసాధన అన్నది చేసి తీరవలసినదే !

వారి అంత కాకపోయినా కొంత అయినా

దివ్యచక్షువు మనదగ్గర వుండవలసినదే !