| భగవద్గీత 4-39
“ శ్రద్ధావాన్ లభతే జ్ఞానం తత్పరః సంయతేంద్రియః | జ్ఞానం లబ్ధ్వా పరామ్ శాంతిమచిరేణాధిగచ్ఛతి || ” |
పదచ్ఛేదం
శ్రద్ధావాన్ – లభతే – జ్ఞానం – తత్పరః – సంయతేంద్రియః – జ్ఞానం – లబ్ధ్వా – పరాం – శాంతిం – అచిరేణ – అధిగచ్ఛతి
ప్రతిపదార్థం
సంయతేంద్రియః = జితేంద్రియుడు ; తత్పరః = సాధనా పరాయణుడు ; శ్రద్ధావాన్ = శ్రద్ధ గలవాడు ; జ్ఞానం = ఈ తత్త్వజ్ఞానాన్ని ; లభతే = పొందుతాడు ; జ్ఞానం, లబ్ధ్వా = (ఈ) జ్ఞానాన్ని పొంది ; అచిరేణ = తత్ క్షణమే ; పరం, శాంతిం = పరమ శాంతిని ; అధిగచ్ఛతి = పొందుతాడు.
తాత్పర్యం
“ ఇంద్రియాలను జయించి శ్రద్ధాసహనాలతో ఏకాగ్ర సాధన చేసేవాడు జ్ఞానాన్నీ, దానిని పొందిన శీఘ్రకాలంలోనే పరమశాంతినీ పొందుతాడు. ”
వివరణ
శ్రద్ధ .. సాధనా పరాయణత్వం .. ఇంద్రియ నిగ్రహం …
ఇవన్నీ … ఒకదానిపై ఒకటి పరస్పరం ఆధారపడి ఉన్నవి.
మనస్సు, ఇంద్రియాలు వశమయ్యేటందుకూ,
మరి ఆత్మజ్ఞానాన్ని పొందడానికీ,
సంపూర్ణంగా ఆత్మతత్వం గ్రహించడానికీ …
శ్రద్ధతో, తదేక దీక్షతో …
ధ్యానసాధన అన్నది చేస్తూనే, చేస్తూనే ఉండాలి.
అప్పుడే జ్ఞానం …
‘ బ్రహ్మజ్ఞానం ’ కలుగుతుంది …
తద్వారా పరమశాంతి లభిస్తుంది.
శ్రద్ధ లోపిస్తే, సాధన కుంటుబడితే, విషయాసక్తి పెరిగితే …
పతనం తప్పదు.