భగవద్గీత 3-24
“ ఉత్సీదేయురిమే లోకా న కుర్యాం కర్మ చేదహమ్ | సంకరస్య చ కర్తా స్యాం ఉపహన్యామిమాః ప్రజాః || ” |
పదచ్ఛేదం
ఉత్సీదేయుః – ఇమే – లోకాః – న – కుర్యాం – కర్మ – చేత్ – అహం – సంకరస్య – చ – కర్తా – స్యాం – ఉపహన్యాం – ఇమాః – ప్రజాః
ప్రతిపదార్ధం
చేత్, అహం = ఒకవేళ నేను ; కర్మ = కర్మను ; న, కుర్యాం = చేయకపోతే ; ఇమే, లోకాః = ఈ లోకాలు ; ఉత్సీదేయుః = శిథిలమౌతాయి ; చ = మరి ; సంకరస్య = సంకరానికి ; కర్తా = కర్తను ; స్యాం = అవుతాను ; ఇమాః, ప్రజాః = ఈ ప్రజలందరినీ ; ఉపహన్యామ్ = పాడుచేసిన వాడిని అవుతాను.
తాత్పర్యం
“ నేనే గనుక కర్మలు చేయడం మానివేస్తే, లోక వ్యవహారాలన్నీ శిథిలమౌతాయి; తద్వారా సంకరం, కర్మభ్రష్టతా కలుగుతాయి ; ప్రజల యొక్క ఆ దౌర్భాగ్యానికి నేను బాధ్యుడనవుతాను. ”
వివరణ
ఇతరులకు గురువు బాధ్యతను తీసుకున్న నేను …
ఇతరులకు మార్గదర్శకత్వం వహించవలసిన నేను …
కర్మలను చెయ్యడం మానివేస్తే … ప్రజలందరూ నన్నే అనుసరిస్తారు.
నా దారిలోనే నడుస్తారు.
వారి వారి వృత్తి వ్యాపార ధర్మాలను వదిలివేసి …
అకర్మణ్యులవుతారు.
ధర్మభ్రష్ఠులు, కర్మభ్రష్ఠులూ అవుతారు …
వ్యర్థ జీవనం గడుపుతారు.
తద్వారా ఏర్పడే అరాచకానికి అప్పుడు నేనే కదా బాధ్యుడిని !